Ren jezelf niet voorbij Jessica Berden & Prisca Valkeneers

Al die balletjes die je hoog probeert te houden…
En dan toch het gevoel hebben dat je verzuipt.
“Hoe gaat het ermee?”, vraag je aan je vriendin. Kans is dus groot dat je “stress, stress, stress” als antwoord krijgt. Waarop jij repliceert, hoeveel  stress jij ook wel niet hebt. Want we voelen het, allemaal. We hebben zoveel en toch… We zoeken ons nog betere productiviteitstools en worden hyperefficiënt… om rust te kunnen vinden? Nee, om dan nog méér op onze agenda te zetten.
We zitten met z’n allen in een gestreste samenleving, zo stelt prof. Stephan Claes in het gelijknamige boek.
In deze aflevering nemen we die stress eens helemaal beet. Want zo heel slecht is die niet, die dient ons wel tot iets.
Prisca krijgt stress van al die soorten stress maar kijk, we leggen het even uit:Wat is de window of tolerance, zoals dat wordt genoemd?De verschillende soorten stressWat kunnen stressoren zijn?Jessica heeft een dierentuin in de aanbieding als metafoor: met een aap en paard in de hoofdrolHoe je stress-signalen kan herkennenWat je kan doen om om te gaan met hoge, negatieve stress (ah ja, want we willen oplossingen, he)Een superfijne aflevering, als je het ons vraagt. Eentje die we zelf ook eens gaan herbeluisteren.
Luisteren is iets wat je vooral "moet" doen (niets moet echt van ons, dat weet de trouwe luisteraar). Luisteren naar je eigen lijf.
Als je het fluisteren van je lichaam hoort, hoeft het niet te schreeuwen.

Wow, zelfvertrouwen. Dat is een ding, he? Heb jij het of heb je er gebrek aan?
Want iedereen lijkt het allemaal voor elkaar te hebben en jij lijkt maar wat te doen? En dat geeft je nu niet echt veel vertrouwen in jezelf.
Ha! Hebben wij goed nieuws. Ook wij hebben soms gebrek aan zelfvertrouwen. En wij doen ook maar wat. Oh en we vinden dat niet erg om het daar eens over te hebben want het is he-le-maal normaal. Oef, doet dat geen deugd om eens te horen? Nog meer van dat? Luister dan mee.
Jessica en Prisca doken weer eens in de boeken en lazen:
Goed zoals je bent – de psychologie van zelfvertrouwen - Frederike Mewe
Een heel herkenbaar boek en een vlot ‘uitlezertje’ met veel verhalen maar ook fijne oefeningen om te doen.
The Confidence Gap - Russ Harris 
He he, houvast! Want Russ Harris geeft regels mee. Dat vinden wij leuk. En die overlopen we in de podcast. Want regels = controle. Eindelijk gaan we alles weten en… blaken van zelfvertrouwen. Niet, dan?

Luister mee en ontdek:wat yoga met Jess haar zelfvertrouwen doet
hoe Pipi Langkous, Bono, Sandra Bullock en oma’s in deze aflevering passeren
dat “have fear and do it anyway” niet op gaat voor kermisattracties, stelt Prisca
meer over bewustwording en belemmerende gedachten. Daar begint het mee.
wat voor een vreemde oefening Jess mee geeft – Prisca kreeg spontane fysieke verschijnselen- om je bewust te worden van je gedachten en hoe dat die effect hebben op je lichaam
wat olifanten en mieren met belemmerende overtuigingen te maken hebben
of zelfspraak altijd een goed idee is?
dat “hier en nu” je ook met je negatieve gedachten en dus ook je zelfvertrouwen kan helpen
Ontdek vooral hoe je jezelf mag gunnen om mens te zijn en van jezelf te houden, helemaal zoals je bent. Want je bent het waard!



PS: deze aflevering stond bol van verwijzingen naar andere afleveringen als de innerlijke criticus, moederschap met Sien Verbeeck, falen of stralen, … Luister gerust en deel!



 

We moeten het eens over alcohol hebben. Geen betere gast dan Roel, die al meer dan 2222 dagen -and counting- zonder één drup door het leven gaat. Roel running sober.

Hoe dat ging, van een stevige, gezellige drinker naar een geheelonthouder, hoor je in de podcast. Maak je geen zorgen: de passie preken of de status van moraalridderschap gaan aan hem voorbij. Bewustwording, daar draait het om. En net dat, doet wel iets.

Prisca bekent met schaamrood op de wangen dat ze ooit al wel te veel heeft gedronken dan goed voor haar was. Enige tijd al gaat ze bewuster om met “den drankduvel.” Nu zit de schaamte ergens anders: soberschaamte. Jezelf schamen omdat je niet/minder drinkt maar je wel wat peer pressure voelt. Vaak zelfs onbewust of met een kwinkslag -ge zijt toch niet zwanger?- maar het is er wel.

Alleszins, langere periodes bewust niet drinken kan echt wel deugd doen en je kan nog steeds de toffe pee zijn of de fun girl. Alcohol is zo cultureel ingebed en beschikbaar dat het lijkt alsof het alleen maar plezant is met. Dat is een fabel.

Wat Roel ons vertelt is redelijk ontnuchterend: hoe je zintuigen meer gaan open staan, hoe je meer aanwezig bent en nét wel voelt. Weg van de verdoving. Hoe zijn tweede leven begon.

En, toch even de feiten op een rij. Door onze toegenomen kennis, gaan we anders om met alcohol. Het maatschappelijk draagvlak is veranderd. Het is een schadelijk product, of vergif om het met de woorden van Roel te zeggen. Veilige grenzen zijn er niet. Maar door bewust ermee om te gaan, verklein je alvast de kans op gezondheidsschade.

Nog meer in deze aflevering:
Voor even of voor het leven? The word is out. Prisca heeft het afgelopen jaar weinig gedronken en dat gaat goed af. What’s next?
Jess heeft het over de nutritionele waarde van alcohol. Ra ra ra?
Wij verwijzen naar enkele interessante accounts als je bewuster wil omgaan met alcohol:  Ontwijnen, No wine today en de podcast Alcohol Alarm
Roel stopte met drinken via het boek van Allen Carr en raadt het aan iedereen aan die wil stoppen met alcoholJess heeft het boek 'Sinds ik niet meer drink' van Evi Hanssen gelezen. Op momenten heel grappig!En Roel heeft nog een belangrijke boodschap: laten we soberschaamte de wereld uithelpen! “Als jij niet kan zijn wie je wil zijn, zijn het dan wel de juiste mensen bij wie je bent?”

Stel je voor.

Je zit in de wagen met je collega. Vette nineties plaat. Je kijkt naar elkaar en dan gebeurt het. Je zingt luidkeels mee, je collega zet mee in, op de terugrit van een event. Jessica deed het, vorige week. Zomaar. Omdat het leuk is. Fun. Spelen.

Of voel je dat je het soms kwijt bent? Dat gevoel van lichtheid en luchtigheid? Verlang je terug naar je kindertijd, toen je nog écht kon en mocht spelen?

Wel wel, wij hebben goed nieuws voor jou!

Je mag als volwassene ook nog spelen. De speelse kant van jezelf, die kan je ontwikkelen! Het is zelfs de beste persoonlijke investering die je kan maken.

In deze aflevering hebben we het over:
Waarom spelen we eigenlijk?
Maar ik heb daar geen tijd voor! Hoe kan je meer spel introduceren in je leven?
Hoe het werkt voor je zenuwstelsel?
Human Playground, een netflix documentaire
Why we play, het boek van Joanna Fortune
Verwondering en waarom die zo belangrijk is
Met natuurlijk lekker veel speelse voorbeelden. Want het kan écht in alles zitten. Een speelse houding – playful mindset- is zoveel meer dan de doos ganzenbord uithalen!

Samengevat: Spel heeft enorme sociale, emotionele en fysieke voordelen. Het prikkelt je zenuwstelsel maar brengt het ook tot rust. Goed voor de gezondheid dus! Het voedt je flexibiliteit en je adaptatievermogen. En op die manier geeft het je veerkracht voor de écht moeilijke situaties in het leven.

Ja, elk moment is een nieuw begin. Goed nieuws! Je mag deze aflevering zelfs luisteren in juni.

Goede voornemens, dus. En dat doen we traditiegetrouw op het einde van het jaar.
Maak jij ze? Struisvogelgewijs steekt Jessica haar kop in het zand. Als ik er geen maak, hoef ik mezelf ook niet teleur te stellen. Toch? En het gaat veel verder dan dat. Want reflecteren is dat echt iets alleen maar voor een nieuw jaar? En iets wat je wil veranderen… wacht je daarmee echt tot er een nieuw jaar aanbreekt? Nope, Jess gaat er vollenbak voor!
En dat mag. Prisca pakt het anders aan. Hoe?


Dat en nog veel meer ontdek je in deze aflevering:Waarover frustreert Jessica zich?
Waar komen die goede voornemens eigenlijk vandaan? Hou je vast voor een les in geschiedenis.Prisca, de papiermier heeft het nog maar eens over haar SuccesplannerWelke vragen je jezelf kan stellen als je te weten wil komen wat je wil veranderen?Porren en hoe dat gepor je kan helpen een richting te vindenEn de WOOP-methode die je daarbij kan helpen

Maar vooral: wacht niet om datgene te doen waar je blij van wordt.




Luister je deze aflevering wel op het einde van 2023 of aan het begin van 2024? Dan wensen we jou een spetterend 2024! 

“Maar ik ben zo”. Hoezo ben je zo?

Om maar eens met de deur in huis te vallen. Prisca is een seut en Jessica is arrogant. Naar het schijnt. Als je daar meer over wil weten, luister dan gewoon naar de podcast!

Maar wie ben je eigenlijk? Ben jij die set genen (nature)? Of ben je toch wat ze je altijd hebben gezegd: de maatschappij, je ouders, je vrienden, normen en waarden,… (nurture)?

En wat is dat eigenlijk IDENTITEIT? Besta je pas bij de gratie van anderen? En wie zijn die anderen? L’enfer c’est les autres, zei JP Sartre. Maar eigenlijk werkt het een heel klein beetje zo. Of althans, het ene proces want er zijn er twee. Je wil enerzijds wel samenvallen met de ander (identificatie/mirroring) maar anderzijds wil je ook je eigen zijn en afstand hebben (separatie). En dat begint al vroeg! Ik ben twee en ik zeg nee 😊

Wat je dus in deze episode kan verwachten:
Seuterige weetjes van Prisca
En de pseudo-arrogante houding van Jessica die alles te maken had met projectie
Maar ook: iets over identiteit als een “huis van een metafoor”
De test die Jessica deed om te weten welke van haar identiteiten de boventoon voert: de sociale, culturele, emotionele of collectieve identiteit. Kan jij het raden? Wil jij de test ook doen? =>  Wat bepaalt mijn identiteit? - Psychologie Magazine Wat zo leuk is aan zo een test is niet per se het resultaat maar wel dat je je bewust wordt gemaakt van waar je belang aan hecht, doorheen de vragen. Fijn om te doen, hoor! (OK, we wijken af)We verwijzen ook naar het boek Identiteit van Paul Verhaeghe
Ook hebben we het over intergenerationele identiteit en het familienarratief
Je fysieke verschijning en je identiteit, daar is het laatste nog niet over gezegd op de catwalk van de 21e eeuw.
En als laatste: weet je niet wie je bent? Dan hebben wij goed nieuws voor jou. Wij weten het ook niet en zijn blij met het “samenraapsel” van identiteit die we hier en nu zijn. Het ik is nooit af. En dat is een hele bevrijding.